Ik heb honger – I’m hungry (6 foto’s)
Tag: Fotografie
zoete kers – sweet cherry
“Probeer het zelf ook eens: trek met één
woord in je hoofd de natuur in – liefde
bijvoorbeeld. Je zal voelen dat wandelen
je helpt om je erin te verdiepen. Dat de
natuur erin slaagt om in alle complexiteit
klaarheid te scheppen. Dat ze je inzichten
en inspiratie geeft.”
@Joost Callens
“Try it yourself: go into nature with one word in your head – love, for example. You will feel that walking helps you delve into it. That nature succeeds in creating clarity in all complexity. That she gives you insights and inspiration. ”
Zuidelijke oeverlibel – Southern Skimmer
De zuidelijke oeverlibel is een libellensoort uit de familie van de korenbouten. De libel op de foto is een mannetje.
een reiger op zijn nest – a herons nest (2 foto’s)
Een combinatie van factoren leidde er dan toch toe dat ik de plaats van de reigersnesten zou te zien krijgen. Op het eerste gezicht waren de reigers gaan vliegen… een kleine teleurstelling.
Maar toen ik verder inzoomde op de foto zag ik er dan toch eentje op zijn nest zitten. De foto is dan ook zwaar gecropt, de reigers zitten hoog in de bomen. (600 mm lens)
Torfbroek / 1 – nature reserve (19 foto’s)
Pinksterzondag, had helemaal niet de intentie om te gaan wandelen. Een rustig dagje om het lichaam even te laten bekomen. Maar de lokroep van het mooie weer en de natuur werden te groot en om 12 uur vertrok ik dan toch richting het Torfbroek.
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Voor ik aan de wandeling start ga ik eerst een kijkje nemen bij de centrale vijver. Een gedeelte van de wandelwegen rond de vijver is afgesloten omdat het broedseizoen is. Enkel toegankelijk tussen oktober en maart.
Niettegenstaande het beperkt vliegtuigverkeer op Zaventem, vlogen er in die twee uren dat ik in het natuurgebied was toch een 10-tal recht boven mijn hoofd.
Het Torfbroek is een natuurgebied nabij Kampenhout-Berg in de provincie Vlaams-Brabant. Het wordt voornamelijk gekenmerkt door zijn grote centrale vijver en zijn merkwaardige geschiedenis als cultuurlandschap. Het gebied is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied ‘Valleigebied tussen Melsbroek, Kampenhout, Kortenberg en Veltem
De gemeentelijke overheid verkocht in 1928 dit natuurgebied aan een bouwmaatschappij voor de aanleg van een villawijk. Er volgden 50 jaar van aftakeling. Uiteindelijk kwam het onbebouwde deel in 1977 in beheer van Natuurpunt. Met man en macht worden de dichtgegroeide hooilanden en moerassen weer opengemaakt en open gehouden. Hoewel bepaalde littekens onuitwisbaar zijn, is het herstel opzienbarend.
In het natuurgebied is aan alles en iedereen gedacht.
Aan het einde van het hooiland moest ik even over een boerenslag (een aarden weg) wandelen naast het veld. De boer had mooie lijnen in zijn veld getrokken.
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
In de bermen bloeiden de klaprozen…
Terug de hooilanden in en het hekje door waar
de kersen aan de bomen hingen, helaas nog niet rijp voor de pluk.
En dit was dus het grote dilemma van die dag… In een volgend logje…
Bruin zandoogje – Meadow brown
Het bruin zandoogje heeft een voorvleugellengte van 21 tot 28 millimeter. Het vrouwtje is iets groter dan het mannetje. Bij het mannetje is de bovenkant van de vleugels bruin. In de vleugelpunt van de voorvleugel bevindt zich een zwarte “oogvlek”. Bij het vrouwtje bevindt zich op de voorvleugel een oranje veld, en heeft de oogvlek meestal een witte kern. Verwarring met het oranje zandoogje is mogelijk, maar bij het vrouwtje van het bruin zandoogje zit geen oranje op de achtervleugel, of heel weinig, terwijl bij het oranje zandoogje de achtervleugel oranje met een bruine rand is. De achterrand van de achtervleugel is gekarteld.
***
There is marked sexual dimorphism in this species. The upperside of the male is uniformly light brown with a black ocellus centered white at the apex of the forewing, while the female has a tawny patch more or less extended around this ocella. The underside forewing is ochre-colored bordered with dark beige with the same ocelli at the apex in the male, while the hindwing is greyish to brown with a more or less orange band in the female. The males are also much more active and range far about, while females fly less and often may not move away from the area where they grew up.
Bomputten – Bomb Pits / 2 (17 foto’s)
Niet alleen planten als fonteinkruid en waterweegbree hebben het in de bomputten naar hun zin. Ook amfibieën en reptielen voelen zich er als een vis in het water. Het water lokt kikkers, padden en salamanders, waaronder de indrukwekkende kamsalamander. Je vindt er ook kleinere diertjes zoals libellen, watertorren, schaatsenrijders en bootsmannetjes.
De knotwilgen vormen een perfecte schuil- en broedplaats voor tal van vogels. Wie ‘s ochtends vroeg of tijdens de avondschemering de knotwilgen afspeurt, ziet steevast een steenuil op post zitten.
De weilanden werden hier tot voor kort begraasd en worden nu omgevormd tot hooiland. De begroeiing wordt gemaaid en het maaisel wordt afgevoerd. Op die manier ‘verarmt’ de bodem, zodat soorten als brandnetel en gras het elders gaan zoeken en er des te meer plaats overblijft voor zeldzamere planten zoals boterbloemen, pinksterbloemen, koekoeksbloemen en wie weet, misschien zelfs orchideeën,… Verderop in het gebied zal er een hoogstamboomgaard aangeplant worden. Ik ontdekte enkel nog maar de boterbloemen.
Van ver zag ik plots boven de dode bomen enkele ooievaars rondvliegen. Vermoedelijk kwamen ze van Planckendael. Net zoals ze er opeens waren, waren ze plots weer verdwenen. Uiteraard bleven de kauwen rustig zitten.
Als je dit gebied bezoekt op een warme lente- of zomerdag, doe het dan ‘s morgens of in de late namiddag. Er is heel weinig schaduw en het kan er behoorlijk warm zijn.
EINDE
Bomputten – Bomb Pits / 1 (17 foto’s)
De Bomputten zijn een natuurgebied en historisch landschap in Houtem en Eppegem, dorpen in respectievelijk de gemeenten Vilvoorde en Zemst, in Vlaams-Brabant. Het gebied is ongeveer 17 hectare groot en wordt beheerd door Natuurpunt. De Bomputten zijn publiek toegankelijk.
Vanaf het startpunt wandel je eerst een stukje langs de boer zijn velden. Onze Belgische patatjes waren hier aan het groeien.
Het gebied sluit meteen aan op de dorpskern van Houtem en wordt in het westen begrensd door de verhoogde berm van de spoorlijn Brussel-Antwerpen en de Kluitingstraat (Houtem) in het zuiden. Het station van Eppegem ligt 300 meter verderop.
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Een beetje flora en fauna langs de spoorwegberm, een libelle die zich niet wilde tonen, een larve? van een onbekend lieveheersbeestje, een lieveheersbeestje, de bloesem van één of andere braam en vlierbessenbloesem.
Een eerste gezicht op het natuurgebied en het te volgen wegje. Neen dat heb ik dus weer niet genomen en heb de wandeling in omgekeerde richting gedaan. Volgen van plannetjes en op een bestemming komen, hoe het mij ooit lukt?
En daar zijn dan de eerste bomputten. Het zijn oases voor de kikkers en sommige ook voor de kamsalamanders. Helaas de kikkers die doken het water in en de salamanders zag ik niet.
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
De Bomputten danken hun naam aan negen authentieke bomkraters die dateren uit de Tweede Wereldoorlog. Deze zijn het gevolg van een bombardement op naburige fabrieken in Vilvoorde. Dit heeft heel wat meer kraters dan de negen overgebleven exemplaren veroorzaakt, doorheen de tijd zijn er echter heel wat kraters verzand of omgezet in akkers. Enkele putten zijn bewaard als drinkpoelen voor vee en worden momenteel beheerd als ecologisch waardevol biotoop.
Een brugje naar het vervolg van dit logje…
Pinksterbloem – cuckoo flower
De soort kan tot 50 cm hoog worden. De plant heeft een bladrozet. De stengel is hol en rond. De bladeren zijn samengesteld. De deelblaadjes van het bladrozet zijn kort en breed en vaak bochtig getand. De stengelbladeren zijn smal en lang. De vrucht is een hauw. Deze zijn bij de pinksterbloem smal en maximaal 5,5 cm lang.
De bloemen zijn tweeslachtig, er zijn 6 meeldraden en 1 stamper met een korte stijl. De meeldraden hebben gele helmknoppen en komen voor in 3 paar, waarvan 2 lange van 5 tot 10mm en 1 korte van 3 tot 6mm. Het vruchtbeginsel bestaat uit 2 gefuseerde vruchtbladen, is bovenstandig en bevat 20 tot 30 zaadknoppen. De bloemen groeien in een tros. De kelkbladen zijn onderaan met elkaar vergroeid, de kroonbladen niet. De kroonbladen zijn maximaal 1,8 cm lang en hebben een lila tot roze kleur met paarse aders, ze zijn zelden wit.
De plant bloeit ondanks haar naam met name in de periode vóór Pinksteren. Eind april is meestal het hoogtepunt. In Friesland wordt het fluitenkruid, dat wel rond Pinksteren bloeit, ook weleens pinksterbloem of pinksterblom genoemd.
English text: cuckoo flower
Zevenstippelig lieveheersbeestje-seven spot ladybug
Het zevenstippelig lieveheersbeestje (Coccinella septempunctata) is een kever uit de familie lieveheersbeestjes (Coccinellidae). Het is door de opvallende kleuren, de onschuldige en weinig schuwe natuur en het algemene voorkomen een van de bekendste kevers van westelijk Europa. Het zevenstippelig lieveheersbeestje wordt soms gezien als brenger van geluk en is zelfs een symbool tegen zinloos geweld.
De kever is als larve en ook als volwassen insect een felle jager die voornamelijk bladluizen eet en is hierdoor geliefd bij tuinders. De kever wordt wereldwijd als biologisch bestrijdingsmiddel ingezet in kassen en boomgaarden om bladluizen te bestrijden
