De Brielmeersen – een kerstlunch
Als dessert aten we overheerlijke kersen.
Maar de kers op de taart volgende net even later!
Een eekhoornjonkie…
En hier kon je ons dan ook vinden na een zonnige dag
… end of story.
Tag: Fotografie
a lucky sunny day – een gelukkige zonnige dag II (10 foto’s)
de Brielmeersen
een vlinder op een distel, een ooievaar in volle vlucht, een geitje dat te snel kwam aanlopen, een bloemetje hier, een bloemetje daar en natuur in volle glorie, je vindt het allemaal, klaar…
klik op een foto om te vergroten – click on a picture to enlarge
en als je na dit logje je grijze haren beu bent, doe dan zoals dit konijn…
Wordt vervolgd
a lucky sunny day – een gelukkige zonnige dag I (10 foto’s)
Een dagje in de Brielmeersen met Fotorantje.
Dat gingen we dan ook maar eens doen hé. Maar vooraleer we aan de speeltuin kwamen moesten we nog veel andere dingen ontdekken. Maar kom op weg…
Fotorantje speelde een thuismatch en kon mij dan ook perfect gidsen door dit mooie natuurgebied.
click on a picture to enlarge – klik op een foto om te vergroten
Wordt vervolgd
wandelen, walking in Leefdaal – de Voer (13 foto’s)
Een stukje wandelen langs de Voer in Leefdaal, smalle rivier tussen Tervuren en Leuven.
Click on a picture to enlarge – klik op een foto om te vergroten
Voer, oorspronkelijk Fura of Furo, is een wijd verspreide Germaanse waternaam. Denk maar aan de Limburgse Voer, de Veurs, de Vurre… afgeleid van bepaalde plaatsnamen zoals Tervuren, Voeren, Veurne… In essentie betekende Fura of Furo de glijdende, de stromende, de voerende, kortom waterloop of beek.
De bron van de Vlaams-Brabantse Voer ligt in het Kapucijnenbos in Tervuren, op een hoogte van ongeveer tachtig meter boven de zeespiegel. Via de vijvers van de Warande loopt ze door Vossem, Leefdaal en Bertem naar Leuven waar zij uitmondt in de Dijle op een hoogte van ongeveer vierentwintig meter. De beek is ruim vijftien kilometer lang. Het verval, dat in de bovenloop vrij belangrijk is, bedraagt gemiddeld vijf meter per duizend.
De Voer heeft geen bijrivieren tenzij enkele vlietjes die een aantal waterbronnen verbinden met de beek. Haar bekken heeft een oppervlakte van ongeveer 5 130 hectare. Het is langgerekt van vorm met een breedte die schommelt tussen drie en vier kilometer.
De beek onderging belangrijke menselijke ingrepen. Vijvers werden aangelegd, verschillende watermolens werden opgericht, een zekere kanalisatie van bepaalde trajecten en de overwelving van haar bedding in Leuven. Toch behoort haar loop tot de meest natuurlijke van Vlaanderen. Sommige delen van haar vallei zijn betoverend mooi.
Foto’s genomen in Leefdaal.
Bron: www
(Wordt vervolgd)
tree frog – boomkikker
Boomkikker geelgroen
Jouw schoonheid schokt ons alom
gouden glans gloed bom
(Morgen wandelen we verder door Leefdaal)
wandelen, walking in Leefdaal – Kasteel van Leefdaal Castle
Leefdaal is een dorp in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en een deelgemeente van Bertem.
Heerlijkheid “Leven dale“, vermeld in de 12de eeuw; van 1410 af eigendom der de Merodes, nadien van 1674 af van J. de Brouchhoven en tenslotte, na 1775 in het bezit der de Liedekerkes.
Feodale burcht ter plaatse van het huidige gebouw; defensieve ligging op een terras van de heuvelhelling. Behouden middeleeuwse overwelfde kelder en trap. Zandstenen begane grond van de woontoren (oostzijde) uit de 15de eeuw. Ronde toren uit de 16de eeuw aan de noordzijde: baksteenbouw verlevendigd met zandstenen speklagen en oorspronkelijke gotische vensters.
Donjonverdieping door middel van muurankers gedateerd 1624; traditionele bak- en zandsteenstijl; peerspitsbekroning. De kapel uit de 17de eeuw, vooruitspringend ten opzichte van de noordoostvleugel, is voorzien van een vlakke koorsluiting. Talrijke aanpassingen uit dezelfde periode, voornamelijk aan de zuidoostgevel; trapgevels.
Een gravure in Brabantia Illustrata van le Roy (circa 1700) stelt het kasteel voor in een vrij op de huidige gelijkende toestand.
De ringmuur en poorttoren werden inmiddels evenwel afgebroken; slechts twee ronde torens vooraan zijn bewaard gebleven.
Wijzigingen aangebracht aan de achtervleugel tijdens de 19de eeuw. Versteviging van het gebouw door de architecten Bisschops en Langerock einde 19de eeuw.
Klein gebouw bij de ingang, in traditionele bak- en zandsteenstijl (17de eeuw); fraaie beboste omgeving.
Bron: erfgoed kasteel van Leefdaal
Leefdaal is a small town in central Belgium, in the Flemish Brabant. It is part of the municipality of Bertem.
The Italian scholar Lodovico Guicciardini who lived in Antwerp in the 16th century wrote in a history book that he published in 1565 about Leefdaal that it was the oldest castle of Brabant. It would date back to the second part of the 11th century. What we do know for certain is that the Lords of Leefdaal appeared for the first time in the 12th century. The very first castle that was built here would go back that far in time. The only thing remaining of that castle is a Roman cellar under what is now the garden.
In the wall of the keep we can read 1626, this is the year the castle underwent major changes. The family de Merode who owned the castle remodeled it in a major way. Antoon de Merode sold the castle after the restoration to Filip Helman who gave it to his daughter Anna Françoise as a wedding present when she married Jan de Brouchoven de Bergeyck. He was the son of Jan-Baptist and Helena Fourmont and she was the widow from her first marriage of the famous painter Pieter Paulus Rubens. Jan would live an important political, diplomatic life and would be elevated by Karel II, King of Spain to the rank of Baron. He died in his castle in 1725, mourned by many. Jan de Brouchoven de Bergeyck’s granddaughter Lucie married Count Gerard De Liederkerke Lord of Pailhe. Since that day the castle has been in the hands of the noble De Liedekerke family. In the 19th century the castle was restored but luckily they did not turn it into some romantic fantasy of an architect instead kept the castle pretty much in tact.
De Liedekerke is still living in the castle, so it is not open for visits. You can view the castle perfectly from the road; the whole area is a nice place to walk around. Take exit 22 on the E40 Brussel-Luik drive in the direction of Tervuren. At the traffic lights turn left in the direction of Leefdaal centrum where you will view the castle on your left side.
Source: Belgian Castles
(Wordt vervolgd)
wandelen, walking in Leefdaal – watermolen/watermill (10 foto’s)
Click on a picture to enlarge – klik op een foto om te vergroten
Bron: kasteel, watermolen Leefdaal
Bron oude foto: https://erfgoedkamer.wordpress.com
(Wordt vervolgd)
wandelen, walking in Leefdaal – Kerkring deel II (8 foto’s)
Sommige linden zaten vol met vuurwantsen. Wat een schouwspel.
De vuurwants is een bontgekleurde soort die een overwegend helder rode kleur heeft met een karakteristiek patroon van zwarte lichaamsdelen en vlekken en hieraan is te herkennen. De wants komt in grote delen van Europa voor en is ook in België en Nederland te vinden. De wants is voornamelijk een planteneter die soms dode of levende insecten eet. De wants kan niet vliegen en is soms massaal aan te treffen bij lindebomen en andere planten die gegeten worden.
En toen kwam ik aan het brugje over de Voer, een klein riviertje dat loopt tussen Tervuren en Leuven.
(wordt vervolgd)
wandelen, walking in Leefdaal – Kerkring deel I (7 foto’s)
Ik startte mijn beperkte wandeling aan de Sint-Lambertuskerk van Leefdaal. Deze kerk met kerkhof is vastgesteld als bouwkundig erfgoed en monument maar om er een deftige foto van te kunnen nemen moet je bijna klauteren. Voor de kerk staan auto’s geparkeerd en erboven hangen er elektriciteitsdraden. De kerk is eveneens omheind door een stenen muur. De bovenste foto is een paar uur later gefotografeerd en er zat verandering in de lucht :-). Om je een idee te geven…
De kerk bezoeken kon niet, deze was op slot. Het kerkhof zelf is als begraafplaats ontruimd. Er werd een grasveld gecreëerd met behoud van de meest waardevolle grafstenen en -monumenten.
(wordt vervolgd)
harig wilgenroosje – epilobium hirsutum
Harig wilgenroosje is een overblijvende, zeer algemeen voorkomende plant van 60 tot 150 cm hoog. De stengel en bladeren zijn zacht behaard.
Van de acht meeldraden zijn er vier langer en komen eerder tot ontwikkeling dan de andere vier.
De plant groeit op natte, zeer voedselrijke grond langs oevers, in lichte bossen en in rietmoerassen. Ook op halfbeschaduwde plaatsen.
Ze bloeit vanaf juni tot en met september. De bloemen zijn helder roze van kleur en 2 tot 3 cm in doorsnede. Ze lijken op lange stelen te staan, maar de “steel” is het vruchtbeginsel.
***
Epilobium hirsutum is a flowering plant belonging to the willowherb genus Epilobium in the family Onagraceae. It is commonly known as the great willowherb, great hairy willowherb or hairy willowherb. Local names include codlins-and-cream, apple-pie and cherry-pie.
Bron: www
