Bruin zandoogje – Meadow brown

Het bruin zandoogje heeft een voorvleugellengte van 21 tot 28 millimeter. Het vrouwtje is iets groter dan het mannetje. Bij het mannetje is de bovenkant van de vleugels bruin. In de vleugelpunt van de voorvleugel bevindt zich een zwarte “oogvlek”. Bij het vrouwtje bevindt zich op de voorvleugel een oranje veld, en heeft de oogvlek meestal een witte kern. Verwarring met het oranje zandoogje is mogelijk, maar bij het vrouwtje van het bruin zandoogje zit geen oranje op de achtervleugel, of heel weinig, terwijl bij het oranje zandoogje de achtervleugel oranje met een bruine rand is. De achterrand van de achtervleugel is gekarteld.

***

There is marked sexual dimorphism in this species. The upperside of the male is uniformly light brown with a black ocellus centered white at the apex of the forewing, while the female has a tawny patch more or less extended around this ocella. The underside forewing is ochre-colored bordered with dark beige with the same ocelli at the apex in the male, while the hindwing is greyish to brown with a more or less orange band in the female. The males are also much more active and range far about, while females fly less and often may not move away from the area where they grew up.

Kleine vuurvlinder (Lycaena phlaeas) small copper

kleine vuurvlinder

Ik zag dit vlindertje op de Kruisheide, een kleintje, half zo groot als een distelvlinder. Was benieuwd wat de naam van dit fladderaartje was en gelukkig had ik nog een foto (onbruikbaar) waar ik de achterkant van de vleugels kon bekijken, hoop nu maar dat ik juist zit 😉.

De kleine vuurvlinder, een vrij kleine vlinder zoals de naam al aangeeft, vliegt hier in drie generaties. Vliegend is hij moeilijk te herkennen, maar van zodra hij gaat zitten, opent hij zijn vleugels en maakt de warme oranje kleur snel duidelijk om wie het hier gaat.

De kleine vuurvlinder heeft een vleugelspanwijdte van 22 tot 27 mm.
De bovenkant van de vleugels is oranje, met onregelmatige zwarte vlekken. De onderkant is bruin, met kleine vlekjes en een oranje band.

 

Small copper: https://butterfly-conservation.org/butterflies/small-copper

Oranje zandoogje – gatekeeper (butterfly)

Hoe kan je het oranje zandoogje herkennen?

• Zandoogjes zijn middelgrote vlinders die hun naam danken aan zwarte vlekken met witte kern (‘oogjes’) die ze vertonen. Bij het oranje zandoogje zie je die vlek nabij de punt van de voorvleugel.
• Het oranje zandoogje heeft een spanwijdte van 35 tot 44 mm.
• Het oranje zandoogje heeft zowel op de voor- als op de achtervleugel een grote oranje zone. De vleugels hebben een brede bruine rand.
• Een veelgehoord kenmerk is de zwarte oogvlek: die heeft bij het oranje zandoogje doorgaans twee witte kernen; bij het bruin zandoogje is dat er maar één. Dit kenmerk is niet waterdicht: geregeld kom je uitzonderingen tegen.
• Het beste kenmerk zijn de vlekjes op de onderzijde van de achtervleugel (te zien wanneer de vlinder zijn vleugels gesloten houdt). Bij het oranje zandoogje zie je er enkele kleine witte vlekjes. Bij het bruin zandoogje zijn er enkele minuscule zwarte vlekjes of ontbreken vlekjes volledig.
• Bron: natuurpunt

It is a member of the subfamily Satyrinae in the family Nymphalidae. A similar species is the meadow brown; the two species can be difficult to distinguish with closed wings, since the underwing markings are very similar. However, the gatekeeper tends to rest with its wings open, whereas the meadow brown usually rests with its wings closed. The gatekeeper is also smaller and more orange than the meadow brown and has double pupils on its eyespots.

Bron: Wikipedia

koolwitje op de lavendel – butterfly

 

 

Koolwitjes zijn witte, middelgrote vlinders met een beperkte zwarte tekening op de vleugels.

Van de drie soorten is het groot koolwitje de grootste: die heeft een spanwijdte van ca. 65 mm. Bij het klein koolwitje bedraagt die spanwijdte 45-55 mm. Het klein geaderd witje is nog net wat kleiner, met een spanwijdte die hooguit 45mm bedraagt.

Welk is dit? Ik weet het niet…

wandelen, walking in Leefdaal – de Voer (13 foto’s)

Een stukje wandelen langs de Voer in Leefdaal, smalle rivier tussen Tervuren en Leuven.

 

Click on a picture to enlarge – klik op een foto om te vergroten

 

Voer, oorspronkelijk Fura of Furo, is een wijd verspreide Germaanse waternaam. Denk maar aan de Limburgse Voer, de Veurs, de Vurre… afgeleid van bepaalde plaatsnamen zoals Tervuren, Voeren, Veurne… In essentie betekende Fura of Furo de glijdende, de stromende, de voerende, kortom waterloop of beek.

De bron van de Vlaams-Brabantse Voer ligt in het Kapucijnenbos in Tervuren, op een hoogte van ongeveer tachtig meter boven de zeespiegel. Via de vijvers van de Warande loopt ze door Vossem, Leefdaal en Bertem naar Leuven waar zij uitmondt in de Dijle op een hoogte van ongeveer vierentwintig meter. De beek is ruim vijftien kilometer lang. Het verval, dat in de bovenloop vrij belangrijk is, bedraagt gemiddeld vijf meter per duizend.

De Voer heeft geen bijrivieren tenzij enkele vlietjes die een aantal waterbronnen verbinden met de beek. Haar bekken heeft een oppervlakte van ongeveer 5 130 hectare. Het is langgerekt van vorm met een breedte die schommelt tussen drie en vier kilometer.

De beek onderging belangrijke menselijke ingrepen. Vijvers werden aangelegd, verschillende watermolens werden opgericht, een zekere kanalisatie van bepaalde trajecten en de overwelving van haar bedding in Leuven. Toch behoort haar loop tot de meest natuurlijke van Vlaanderen. Sommige delen van haar vallei zijn betoverend mooi.

Foto’s genomen in Leefdaal.

Bron: www

(Wordt vervolgd)

female holly blue – vrouwelijk boomblauwtje

 

 

De voorvleugellengte van de vlinder bedraagt tussen de 13 en 16 millimeter.

De vleugels van mannetjes zijn aan de bovenzijde vrijwel geheel fel lichtblauw met een smalle zwarte rand, terwijl de vrouwtjes een brede zwarte band langs de voorvleugels hebben. De franje is wit, bij de voorvleugel zijn er enkele zwarte onderbrekingen. De vlinder is met name goed te herkennen aan de zilverwitte tot lichtblauwe onderzijde van de vleugel waarop zwarte stippen te zien zijn. Verder vliegt deze vlinder niet of nauwelijks dicht bij de grond (beneden 50 cm hoogte), dit in tegenstelling tot vele andere blauwtjes.

***

The holly blue (Celastrina argiolus) is a butterfly that belongs to the lycaenids or blues family and is native to Eurasia and North America.

The holly blue has pale silver-blue wings spotted with pale ivory dots. In Europe, the first generation feeds mainly on the hollyspecies Ilex aquifolium but the second generation uses a range of food plants.

butterfly – vlinder

wat zou ik soms graag een vlinder willen zijn
in het begin nog heel klein
in een cocon zonder problemen
later ontpoppen tot een geweldige vlinder

maar ik voel me nu niet die geweldige vlinder
die ik zou moeten zijn
het liefst zat ik nog in die cocon
nog zo lief klein

ik had kunnen vliegen en de wijde wereld kunnen zien
maar ik werd gevangen, en gekwetst bovendien

zal ik ooit nog die mooie vlinder kunnen zijn
uit me cocon zonder pijn
wie leert me nu nog vliegen
wie laat me zien hoe het moet

@Daisy

 

bruin zandoogje – meadow brown *2 photos

Het bruin zandoogje (Maniola jurtina)

Het bruin zandoogje is een graslandvlinder die in hooilanden in enorme dichtheden kan voorkomen.

Hoe kan je het bruin zandoogje herkennen?

• Zandoogjes zijn middelgrote vlinders die hun naam danken aan zwarte vlekken met witte kern (‘oogjes’) die ze vertonen. Bij het bruin zandoogje zie je die vlek nabij de punt van de voorvleugel.
• Het bruin zandoogje heeft een spanwijdte van 40 tot 48 mm.
• In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden, vertoont het bruin zandoogje vaak ook wat oranje (een zandoogje met oranje is dus niet altijd een oranje zandoogje). Op de onderkant van de voorvleugel zie je ook oranje. Bovendien heeft een vrouwtje bruin zandoogje op de bovenzijde nabij de voorvleugelpunt ook wat oranje (te zien wanneer de vleugels open gehouden worden). De achtervleugels zijn bij bruin zandoogje volledig bruin.
• Een veelgehoord kenmerk is de zwarte oogvlek: die heeft bij het bruin zandoogje doorgaans één witte kern; bij het oranje zandoogje zijn dat er meestal twee. Dit kenmerk is niet waterdicht: geregeld kom je uitzonderingen tegen (bijv. dit bruin zandoogje met twee witte kernen).
• Het beste kenmerk zijn de vlekjes op de onderzijde van de achtervleugel (te zien wanneer de vlinder zijn vleugels gesloten houdt). Bij het oranje zandoogje zie je er enkele kleine witte vlekjes. Bij het bruin zandoogje zijn er enkele minuscule zwarte vlekjes of ontbreken vlekjes volledig.
• De groene rups wordt maar zeer zelden gezien.

 

bron: http://www.natuurpunt.be

the first this year – de eerste dit jaar

 

Als iemand de naam weet, be my guest!

butterflies – vlinders (4 photos)

distelvlinder – painted lady

Op het verjaardagsfeestje van mijn oudste kleinzoon, 3 jaar, kon ik in de tuin nog enkele vlinders spotten. Helaas, ze openden hun vleugeltjes niet.

 

citroenvlinder – brimstone

 

Last Sunday it was the birthday party of my eldest grandson, 3 years. In the garden I could spot a few butterflies, unfortunately, they didn’t open their wings.