Advertisements
Tag: travel
Castle domain – kasteeldomein – Hof ter Saksen (24 foto’s)
Double click an image to enlarge – alle foto’s zijn aanklikbaar om te vergroten
Op dinsdag 19 juni trok ik met Anneke, Fotorantje, op uitstap naar Beveren. We gingen een kijkje nemen in het kasteel en koetshuis van Cortewalle maar ook in het Hof ter Saksen (zie verslag Fotorantje). Pffff bijna twee maanden terug! Wat vliegt de tijd…
Het kasteel ligt op een rechthoekig eiland omgeven door een walgracht en is bereikbaar langs een stenen brug aan de oostzijde. De oprit wordt geflankeerd door arduinen bollen (schamppalen) en aan beide zijden staan twee gietijzeren lantaarnpalen.
Voor het kasteel (aan de oostzijde) ligt een gekasseide erekoer met twee zijpaviljoenen: enerzijds de voormalige oranjerie ten zuiden en anderzijds de vroegere hoeve (omgevormd tot woonhuis) ten noorden ervan.
De woning bezit centraal een min of meer vierkante bouw van drie traveeën en één bouwlaag met boven de hoofdgevels een driehoekig fronton waarin een oculus met uurwerkplaat.
De oranjerie is een rechthoekig, bakstenen gebouw van zeven traveeën met bepleisterde vensteromlijstingen en wordt afgedekt door een schilddak.
In het park staat een reuzenbijenkorf. De bijenkorf behoort tot de grootste ter wereld en is een realisatie van de Wase Imkersbond in samenwerking met de leerlingen constructie lassen van het gemeentelijk Technisch Instituut (GTI) en de gemeente Beveren.
De gebouwen bevinden zich in een deels omgracht landschappelijk park van iets maar dan 10 hectare groot.
Het pad dat ons naar een verloren hoek leidde en noopte om terug te komen langs dezelfde weg… wij zijn voorstander van om in een lusje te lopen of een ander pad te kiezen 🙂
Kasteeldomein Hof ter Saksen (bron) is een exclusief gemeentelijk natuurdomein met een beschermd landschapspark en schitterende wandeldreven. Behalve het park (13,5 ha) met de beschermde monumenten kasteel, oranjerie en hoevegebouw vind je er ook een natuurtuin, een hoogstamboomgaard, de Beverse beekvallei met bufferbekken en het pas aangeplante eikenbos, een geboortebos voor de kinderen uit Beveren geboren in 2008.
a walk – wandelen – in Aarschot II (11 foto’s)
double click on an image to enlarge – alle foto’s zijn aanklikbaar om te vergroten
We gaan verder met onze wandeling in Aarschot – deel I – via de grote parking aan het zwembad en dan de hoogte in op de oude stadsvesten om via een wijk en allemaal trapjes terug naar beneden te komen.
Op mijn weg naar boven kwam ik de zeeldraaier tegen (zeel = touw). Dit beeldje staat op de ruine van de oude stadsvesten op de Brakepoort. Het verwijst naar het zeeldraaien, een belangrijke huisnijverheid die in deze wijk veel beoefend werd.
De overbekende uitzending van Echo, waarbij enkele Aarschotse werklieden ongewild de hoofdrol speelden, toonde vier werknemers van de stad die in de vrieskou een verzakking in het wegdek herstelden. Dat de koude hen parten speeld was duidelijk te merken in de reportage. Dankzij deze tragikomedie werd het liedje van Louis Neefs ‘Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb’ beroemd – beslist eens kijken! De vier werklieden kregen in 2000 hun eigen betonnen beeld. Kunstenaar Roland Rens.
De collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk in Aarschot, een oude bedevaartsplaats, is één van de eerste gebouwen van de hooggotiek in Brabant. Het imposante gebouw werd opgetrokken tussen 1337 en 1450. Met haar kerk en toren in drie steensoorten (ijzerzandsteen uit de plaatselijke steengroeven, witte kalksteen van Gobertingen en baksteen), is zij een typisch voorbeeld van de Demergotiek. Het gedeelte van het hoogkoor, waar witte en bruine steenlagen elkaar afwisselen, werd gebouwd op het einde van de 14e eeuw. Sinds 1938 is de kerk een beschermd monument.
De sarcofagen van pastoors-dekens Philippe Corten (1824-1837) en Petrus Johannes De Wit (1838-1868) werden of worden gerenoveerd.
Het Sint-Rochusbeeld is een beeld van de beschermheilige van de stad. Het beeld staat in het midden van een heuvelachtig perk van kasseien en ijzerzandsteen. Dit landschap verwijst naar Aarschot in het Hageland. Kunstenaar Roland Rens.
Word vervolgd.
Streetart op spoorwegbrug – Streetart on Railway Bridge (11 foto’s)
Double click on an image to enlarge – alle foto’s zijn aanklikbaar om te vergroten
De Geldenaaksebaan, een belangrijke toegangsweg naar Leuven, ziet er sinds kort heel wat kleurrijker uit. De betonnen spoorwegbrug ter hoogte van Abdij van Park werd volledig beschilderd.
Abdij van Park in Heverlee is één van de best bewaarde abdijcomplexen in Vlaanderen. De mix van eeuwenoude gebouwen en een authentiek landschap maken het een oase van rust aan de Leuvense stadsrand. Toch rijden velen de onopvallende ingang van deze parel onwetend voorbij. Om de toegang meer in de kijker te zetten wilde de stad de betonnen brug over de Geldenaaksebaan, ter hoogte van Abdij van Park, restylen in een opvallende virtuele toegangspoort.
“Met de toeristische ontsluiting van Abdij van Park willen we deze unieke historische site uitbouwen tot een volwaardige bezienswaardigheid in samenwerking met alle partners ter plaatse”, vertelt de schepen van toerisme. “Het is de bedoeling een goede verbinding te creëren tussen de abdijsite, het stadscentrum en andere belangrijke bezienswaardigheden. Deze brug moet als het ware een ‘visuele toegangspoort’ worden.”
Ook de buurtbewoners waren al langer vragende partij om de brug kunstig te beschilderen en zo de buurt op te fleuren.
Link tussen mens en natuur, heden en verleden
De tekening op de spoorwegbrug verwijst naar Abdij van Park als beschermd natuurgebied, getuige de vele vogels die hier vertoeven. We vinden er ook een lichte hint naar de 17e eeuwse monumentale glasramen van Abdij van Park terug. De rasterstructuur op de zijkant van de brug verwijst naar de structuur van de glas-in-lood-ramen. Dit patroon komt ook terug aan de binnenkant van de brug.
Bron: Stad Leuven
Wandelen in Aarschot – a walk in Aarschot I
double click on a picture to enlarge – alle foto’s zijn aanklikbaar en in groter formaat te bekijken
Zondag 24 juni tussen al het #REDTOGETHER door even een wandeling in Aarschot.
Mijn vertrekpunt was het stedelijk museum. In het Stedelijk Museum kom je alles te weten over de stad en haar rijke geschiedenis. Naast de vaste collectie zijn er ook regelmatig tijdelijke tentoonstellingen. Sinds 2012 brouwt de stad de Aarschotse Bruine in haar eigen stadsbrouwerij. In ’t Bruine Café kan je een lekkere Bruine proeven.
Het museum had ik als eens bezocht met mijn kleinkinderen, dus nam ik nu alleen een foto van de reuzen Bacchus en Bacchussin.
In het jachtige leven is er geen tijd meer voor het schrijven van mooie brieven. Jammer want in deze prachtige brievenbus had ik wel een kattenbelletje willen nalaten.
Oh mooie posthoorn
Je wekt mijn slaapschrijftalent
Mijn oud hand tintelt.
Een overwoekert trapje laat me nog wat verder dromen
om met een schok wakker geschud te worden
Ik mag de Demer oversteken en geniet van enkele mooie uitzichten.
Een doorkijkje en een vintagewinkeltje…
Arthur Meulemans (Aarschot, 19 mei 1884 – Etterbeek, 29 juni 1966) was een Vlaams componist, dirigent en muziekpedagoog.
De Sint-Rochustoren is het enige overblijfsel van de voormalige lakenhal in de Belgische plaats Aarschot en ligt aan de Grote Markt. De gotische toren werd omstreeks 1300 opgetrokken in ijzerzandsteen. In de nis aan de straatkant is een beeldje van Sint-Rochus geplaatst, samen met Onze-Lieve-Vrouw een belangrijke heilige in de stad. De toren diende tot 1794 als gevangenis, folter- en gijzelaarskamer. Later werd het gebouw gebruikt als politiebureau en dienst voor toerisme. Op 25 maart 1938 werd de toren als monument geklasseerd.
Voor de Sint-Rochustoren staat het oorlogmonument met als opschrift:
Aan onze helden en martelaren
1914 – 1918
1940 – 1945
het dankbare Aerschot
Ik ben bij de Grote Markt aangekomen en zie, daar kan ik nog een ouderwets briefje posten en mijn moto parkeren! Helaas is er voor de rest geen bankje of groen te zien behalve een paar bloembakken.
Dan maar verder wandelen naar de Demerwachter. Het beeld is een imposante bronzen sculptuur. De vertrouwenwekkende opzichter tussen het riet en de oever kijkt toe of het water wel zuiver blijft.
Ik wandel nog een stukje langs de Demer waar ik plots herinnerd word aan een foto van Willy Duvel 19 april 2018.
Een dame is druk bezig de vogels en eendjes te voederen. Ze weten waar ze moeten zijn.
Wordt vervolgd
het Walenbos II (10 foto’s)
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on an image to enlarge
Het Walenbos is gelegen ten noorden van Sint-Joris-Winge, tussen Houwaart en Tielt. Het ligt ten zuiden van de drassige vallei van de Brede Motte, tussen de Diestiaanruggen bestaande uit de Houwaartseberg in het noorden en het complex Roeselberg-Alsberg in het zuiden.
Het is grotendeels een broekbos, gelegen in een gebied dat op het einde van de 18de eeuw nog grotendeels uit beemden bestond. De drainage en de bebossing met talrijke populierenaanplantingen gebeurden in de 19de eeuw. Het is een waterrijk gebied met talrijke bronnen, beekjes en grachten met een bijzonder rijke fauna en flora. Naar het zuiden gaat het over in een hellingbos op de noordelijke flank van de Roeselberg en Alsberg, waar een hoogteverschil van meer dan 50 meter zich manifesteert, tot op bijna 80 meter boven de zeespiegel. Talrijke diepe holle wegen dalen er af naar de vroegere beemden. Op bepaalde plaatsen komt hier diestiaanzandsteen aan de oppervlakte. De heuvelrug van Roeselberg tot Alsberg vormt tevens de scheiding tussen de valleien van de Brede Motte en de Winge. Naar het oosten grenst het Walenbos aan het Grootbroek met de Leigracht of Heergracht, destijds gekenmerkt door beemden en perceelsrandbegroeiing. Het Waterhof is nog steeds omgracht, maar het gebouw werd door een nieuwe constructie vervangen.
het Walenbos I
Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on an image to enlarge
Het 500 ha groot natuurreservaat is een relatief jong reservaat, het gebied was tot het midden van de jaren 70 volledig eigendom van een groot aantal privé-eigenaars.
Het grootste stuk van het Walenbos wordt beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos. Het bos herbergt het grootste elzenbroekbos van Vlaanderen. De naam van het bos zou verwijzen naar de zompige, natte ondergrond van het gebied.
onder een mistige hemel – under a misty sky
Zaterdagmorgen op stap onder een mistige hemel.
Maar het klaarde op na een tijdje…
a lucky sunny day – een gelukkige zonnige dag III (12 foto’s)
De Brielmeersen – een kerstlunch
Als dessert aten we overheerlijke kersen.
Maar de kers op de taart volgende net even later!
Een eekhoornjonkie…
En hier kon je ons dan ook vinden na een zonnige dag
… end of story.
a lucky sunny day – een gelukkige zonnige dag II (10 foto’s)
de Brielmeersen
een vlinder op een distel, een ooievaar in volle vlucht, een geitje dat te snel kwam aanlopen, een bloemetje hier, een bloemetje daar en natuur in volle glorie, je vindt het allemaal, klaar…
klik op een foto om te vergroten – click on a picture to enlarge
en als je na dit logje je grijze haren beu bent, doe dan zoals dit konijn…
Wordt vervolgd
