Buggenhout – bos – forest (11pic)

Na een smakelijke lunch trokken we het bos in. De totale wandeling is iets meer dan 8 km maar zover houdt mijn rug/been dat niet uit. Dus gingen we voor de helft en werd het voor mij bang afwachten.

In gedachten had ik in de kapel al een kaarsje gebrand met het idee “baat het niet, dan schaadt het niet” maar eerlijk, het was me meer om de foto te doen 🙂

Het bos lag er stralend bij op deze zonnige dag in februari. Nog zen na de herfst en de winter en het had vrij goed de stormen doorstaan.

Waren we in de weer met ons plannetje en nr. 53 en 58 die ons parten speelden, we zouden toch ook eens buiten het bos een kijkje nemen tussen de weidse velden.

Niet alleen ons plannetje maar ook de natuur sloeg ons heen en weer, van lente naar herfst.

Vonden we de weg niet meer terug, we hadden alvast een slaapplaats gevonden. Na een stevige 4 km zat ons rondje erop. Wat we niet hadden kunnen fotograferen waren de ganzen, wegens te ver weg en een duo landbouwers die zich stilletjes afvroegen wat die twee vrouwen daar liepen te ploeteren door de modder en of we misschien wel een tikje hadden? Of misschien dachten ze alleen maar aan het voer voor hun dieren.

Fotorantje tufte weer naar de ene kant van Vlaanderen en ik met de auto naar de andere kant. Een sms’je bevestigde dat we veilig waren thuisgekomen en ongeveer gelijktijdig. We konden weer gerust zijn en dromen van ons volgend tripje.

Bolloheide – heathland Bollo (10 pic’s)

Woensdagnamiddag een wandeling gemaakt over de Bolloheide. Dit natuurgebied werd in beheer gegeven aan Natuurpunt en zij proberen het heidelandschap te herstellen. Veel heide is er niet meer in onze regio.

 

 

Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge

 

De heide herstellen kan door bomen en struiken weg te halen (vooral de woekerende exoten), door de grassen te bestrijden (vooral dan het pijpenstrootje) en door de humuslaag weg te nemen door te plaggen.

Om niet constant te moeten maaien, snoeien en boomopslag te moeten uittrekken, kan op begrazing beroep worden gedaan. Uiteindelijk viel de keuze op Ouessant schapen. Zij behoren tot een van de kleinste schapenrassen maar zijn evenwel heel sterk omdat ze oorspronkelijk afkomstig zijn van barre streken. Ze vragen dan ook weinig verzorging en wat vooral belangrijk is,  ze kunnen tegen Amerikaanse vogelkers. Deze plant woekert zowat overal en wordt daarom ook wel bospest genoemd. Omdat ze blauwzuur bevat kunnen de meeste dieren ze niet eten.

Naast de schapen zet Natuurpunt ook geiten in, waaronder een oud geiten ras de Nederlandse Landgeit. Geiten kunnen immers hoger aan de twijgen en vaak zet de bok zich rechtop tegen een tak of boompje om zijn familie ervan te laten eten.

 

Langs de dijk – walking along the dyke – Lier (meerdere foto’s)

Gisteren een stukje langs de dijk in Lier gewandeld. Ik ben gestart aan het teloorgegane S.K. Lierse een Belgische voetbalclub opgericht maart 1906 tot en met mei 2018 (faillissement).

Aan de frituur ‘t Kockske ben ik omhoog gewandeld naar de dijk tot aan de spoorwegbrug. De bloemen tierden er weelderig.

Vervolgens ben ik op mijn stappen teruggekomen en richting Emblem gewandeld.

Jammer, rust heerst er niet meer en binnenkort nog minder als al deze gebouwen gaan bewoond worden. De bouwwoede heeft toegeslagen.

Toch is er op de dijk nog heel wat te genieten van flora en fauna. En er is een dijk langs elke kant van het water!

Dacht dat het haventje van Emblem verder was en ben dus maar de dijk naar beneden gegaan via de Rivierstraat. Op mijn weg naar de parking kwam ik nog voorbij de Sint Jozef en Bernarduskerk. Even een kijkje genomen.

En dan ben ik nog ergens op een mooi plekje een koffietje gaan drinken 🙂

 

Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge

een mooie bloem – a beautiful flower

Ballon van de vriendschap – balloon of friendship

Hij heeft uiteindelijk weer een plekje en een nieuwe sokkel gekregen nadat hij weggehaald werd aan het Herbert Hooverplein. Nu staat hij te pronken aan het station in Leuven recht tegenover het busstation De Lijn.

Wanneer de zon schijnt straalt hij meer … Is dat met vriendschap ook?

He (the balloon of friendship) finally got a new place and a new base after he was taken away at Herbert Hooverplein. Now he is showing off at the station in Leuven opposite the bus station De Lijn.

When the sun shines, the balloon is more beautiful … Is that also with friendship?

groene stinkwants of schildwants – green shield bug

 

nimf – nymph

De groene schildwants (Palomena prasina), ook wel groene stinkwants, stinkwants of groene wants, is een insect uit de onderorde wantsen en de familie schildwantsen (Pentatomidae).

De wants dankt het eerste deel van zijn naam aan de groene kleur, alleen de punten van de vleugels aan de achterzijde van het lichaam zijn bruin. Vlak voor de winterslaap kleurt de wants echter geheel bruin om in de lente weer groen te worden. Het tweede deel van de naam, stinkwants, slaat op de smerig ruikende substantie die uit klieren aan de zijkant van het borststuk worden afgescheiden ter verdediging. De wants is algemeen in grote delen van Europa en komt ook in België en Nederland algemeen voor en kan plaatselijk erg talrijk zijn.

De wants leeft van plantensappen die met de steeksnuit worden opgezogen. Hierdoor wordt schade aangericht aan gewassen en bovendien krijgen de planten een typische ‘wantsengeur’. Vooral de hazelaar is een belangrijke voedselplant, door de aangebrachte schade wordt de soort als een plaaginsect gezien. De jonge wantsen worden nimfen genoemd en ze lijken meer op kevers dan op wantsen door het ronde en bolle lichaam.

 

***

In Europe, the bright green shield bugs appear in April or May, having hibernated as imagos during the winter. They fatten for a month and then mate in June. The imago’s coloration changes over the summer months from green to greenish browns even bronze, after which the life cycle will end. Mating is back-to-back. The female lays her eggs in hexagonal batches of 25 to 30, and a single female will lay three to four batches. After the eggs hatch, the green shield bug enter a larval stage (which is really their first nymphal stage) where, in general, they remain together in sibling communities. This is made possible by the excretion of an aggregation pheromone. In case of danger, another pheromone is released which causes dispersal. The larval stage is followed by four more nymphal stages as well as moulting between each one. The green shield bug displays different colouration during each nymphal stage, light brown, black or green-black, and in the final stage, the imago, is bright green with short wings. Usually the imago stage is reached in September, with hibernation occurring in November.

 

Kruidtuin Leuven – Botanical Garden Leuven (1)

Dubbel klik op de foto om te vergroten – double click on the picture to enlarge

dahlia

Kruidtuin Leuven – Botanical Garden of Leuven

Eén van mijn eerste uitstapjes na mijn operatie was een bezoekje aan de Kruidtuin van Leuven (Jardin Botanique). Er moest daar nu wel het één en ander in bloei staan en het was geleden van februari, de tijd van de krokussen, dat ik er nog foto’s genomen had en dat ik tout court nog foto’s genomen had.

Als eerste geef ik een algemeen overzicht van hoe de tuin er momenteel bij ligt en de komende dagen volgen er detailfoto’s van bloemen of perkjes die ik leuk of interessant van structuur of kleur vond. (translation at the bottom of the log)

dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a photo to enlarge

One of my first trips after my operation was a visit to the Botanical Garden of Leuven (Jardin Botanique). A lot of flowers and shrubs would be in bloom and it was ago of February, the time of the crocuses, that I had still taken pictures there.

First of all I give you a general overview of the current state of the garden and in the coming days there will be detailed photos of flowers or flowerbeds that I found nice or interesting in structure or color.

de warmste dag van het jaar: boomkikkers spotten – the hottest day of the Year: spotting European tree frogs

Op de warmste dag van het jaar trok ik er ‘s morgens vroeg op uit (wegens niet kunnen slapen) om eens te kijken of er al terug boomkikkers zijn. Om 8 u had ik al enkele exemplaren gevonden wat wel heel vroeg in de morgen is voor deze beestjes om al in de bomen te zitten zonnen (het zijn zonnekloppers hé). Ze zijn nog behoorlijk klein ca. 2 cm, hun normale lichaamslengte is 4 tot 5 cm (behalve onderstaand exemplaar, is zeker nog een overschot van vorig jaar 🙂 ). De kleine exemplaren komen ook nog aan bod in een volgend logje.

Deze boomkikkers zijn de enige soort in BE en NL en hun levenskwaliteit wordt bedreigd door menselijke activiteiten. Ik probeer ze niet te storen, zeker niet aankomen of opnemen.

Onderstaande foto is genomen met een Nikon D810 en een nikkor 100 mm macro

En dit is dezelfde kikker, een foto genomen met een Sony RX10III telelens

Wat macro en tele al niet doen met het uitzicht!