Ethiopia – de Karo gemeenschap

De Karo die met een max. populatie van 1.500 mensen  zijn leven in de vallei van de rivier de Omo in Zuidwest-Ethiopië. Zij spreken eveneens een Omotic taal. Zij verbouwen sorghum, mais en bonen. Kenmerkend voor de Karo vrouwen is dat ze een spijker door hun kin steken.

Het zijn meesters in lichaams- en gezichtsbeschildering.  De Karo gebruiken hiervoor witte kalk, houtskool, gele, okerkleurige en rode aarde. Kralen en kettingen. De vrouwen maken kerven in hun borstkast om hun schoonheid te vergroten. Om de kerven te laten genezen bestrooien ze deze met houtskool. Wanneer een man zijn borstkas kerft betekent dit dat hij een vijand of een gevaarlijk dier heeft gedood. De kerven worden aangebracht met een mes of een scheermesje.

Ze leven op een plateau 300 m boven de Omo rivier. Aan de overkant van de rivier leven hun vijanden.

Net als bij de Hamar zal je een Karo man zelden zien zonder neksteun, een mes en een Kalashnikov.

Ethiopia – de Hamar markt in Turmi

The Hamar hebben een populatie van ongeveer 35.000 mensen en bewonen een groot gedeelte van het oosten van de Omo Rivier tot Lake Chew Bahir. Zij spreken één van de unieke Omotic talen maar zij dragen ook een unieke selectie van lichaamdecoratie die het hele gamma van de Omo specialiteiten omvat behalve de kleiplaten.

Het zijn half-nomadische veetelers, hun leven draait rond het vee. Hun status en hun rijkdom hangt hieraan vast. De koeien worden soms met een scheermes bewerkt om decoratiemotieven te voorzien. Als de Hamar niet rondtrekken houden ze zich voornamelijk bezig met het telen van sorghum. Dit is een gewas dat op mais lijkt maar het heeft geen kolf met mais maar een pluim met zaad. Landbouw speelt nu een grotere rol in hun leven.

Hun woningen zijn spitsvormige hutten gemaakt van gevlochten takken.

Ethiopia – Mursi: etnische groep

De meest bekende etnische groep van South Omo zijn ongetwijfeld de Mursi.  Deze groep bestaat uit ongeveer 5.000 mensen. Zij zijn heel bekend als veefokkers. Hun territorium ligt tussen de Omo Rivier in het westen en de Mago rivier in het oosten.

Uiteraard zijn ze het meest bekend om hun lipplaten of hun kleiplaten. Wanneer een Mursi vrouw ongeveer 20 jaar is wordt een insnijding gemaakt tussen haar onderlip en haar mond. Gedurende het volgende jaar wordt de spleet progressief uitgerokken tot ze groot genoeg is om een kleine kleiplaat te bevestigen tussen de lip en de mond. Het stretchen van de spleet blijft zich herhalen tot ze groot genoeg is om een kleiplaat van ongeveer 15 cm diameter erin te plaatsen. Wanneer de spleet zo groot is, kunnen de vrouwen hun uitgezette lip over hun hoofd trekken. Hoe groter de kleiplaat die de vrouw kan dragen hoe groter haar waarde is als ze gehuwd is.  Een vrouw met een echte kanjer van een kleiplaat kan een prijs vragen van 50 runderen.

Een andere, weinig aanvaardbare, uitleg is dat de platen de gehuwde vrouwen onaantrekkelijk maken voor andere aanbidders en slavenkopers. Waarom weinig aanvaardbaar, als je een Mursi dorp bezoekt merk je dat de vrouwen deze kleiplaten niet zoveel meer dragen omdat het ongemakkelijk en zwaar is.

De vrouwen met de uitgerokken lippen laten ze gewoon hangen. Het is geen aangenaam zicht. Ocharme de jongedames die weldra die toer opmoeten.

De weg voor mannen naar hun maturiteit is ook niet onbezorgd. Een Mursi man kan in principe niet huwen als hij geen Donga gewonnen heeft. Een Donga is een wedstrijd tussen twee jonge mannen, gekalkt in het wit, die op de vuist moeten met mekaar over een twee meter lange paal. Vroeger gingen de gevechten zover dat er doden vielen. Vandaag zwicht er één van de vechters vooraleer het zover komt. De winnaar wordt rond gedragen door een groep geschikte kandidates waaruit hij dan zijn keuze mag maken en beslist wie zijn bruid wordt.

Om een bezoek te brengen aan een Mursi dorp moet je een kost van 30 birr per voertuig betalen aan de ouderen.

Per foto die je maakt van één persoon betaal je 2 birr. Heeft een moeder haar kindje bij dan betaal je 3 birr. Klik geen twee keer zonder betalen, ze tellen de klikken van je toestel.

Iedereen wil een centje bijverdienen. Ze knijpen in je armen om de aandacht te trekken en zeggen ‘photo, photo, 2 birr’.  Het kan een beetje vervelend worden.

Kleiplaten kunnen als souvenir gekocht worden bij de vrouwen en de meisjes.