Phacelia (Phacelia tanacetifolia), ook bijenbrood, bijenvoer of bijenvriend genoemd, is een eenjarige plant die tot de ruwbladigen familie (Boraginaceae) behoort en veel door honingbijen en hommels bezocht wordt.
It is used outside its native range in agriculture as a cover crop, a bee plant, an attractant for other beneficial insects, as a green manure and an ornamental plant. It is planted in vineyards and alongside crop fields, where it is valued for its long, coiling inflorescences of nectar-rich flowers which open in sequence, giving a long flowering period. It is a good insectary plant, attracting pollinators such as honey bees.
Deze eenjarige plant wordt 20–100 cm hoog, heeft lancetvormige bladeren en is zwak behaard tot viltig. De bolderik bloeit van juni tot juli met alleenstaande, langgesteelde, dieproze tot paarsrode bloemen. De kelk is ruw behaard en de kelkbladen zijn puntig en langer dan de kroonbladen. De bloemen zijn tweeslachtig. Hoewel de gehele plant giftig is, zijn de donkergekleurde zaden het giftigst. Vroeger werden deze meegeoogst en bij onvoldoende schoning meegemalen, waardoor het graanmeel giftig werd en door de aanwezige saponinen tot maag- en darmproblemen kon leiden.
It grows with a stem to 100 cm (39 in) long with lanceolate leaves. The flowers are up to 5 cm (2.0 in) in diameter, usually single at the ends of the stem. The sepals have five narrow teeth much longer than the petals. It has ten stamens. It has slender pink flowers. It is an erect plant covered with fine hairs. Its few branches are each tipped with a single deep pink to purple flower. The flowers are scentless, 25–50 mm (1.0–2.0 in) across, and produced in the summer months.
Bloemen in de tuin van dochter en schoonzoon – Flowers in the garden of daughter and son-in-law
Tussen bomen en velden staat een verlaten bouwvallig gebouw.
An abandoned dilapidated building stands between trees and fields.
Door de wilgentunnel verder op stap…
Continue the walk under the willow tunnel…
niets… je moet verder over het maïsveld van de landbouwer. Het pad is helemaal bedekt door afgewaaide takken die er liggen te verdorren…
And then nothing … you have to go further over the farmer’s corn field. The path is completely covered by blown branches that have been there for a long time.
Dan duik je het bos in, ga niet op een warme dag na een regenbui! De hel met de muggen.
Then you dive into the forest. Do not visit this place on a warm day after rain. The mosquitoes are very active.
Van de verschillende wandelingen door het Silsombos is deze wandeling vermoedelijk één van de minst interessante en toegankelijke stukken van het bos, althans het eerste gedeelte. Je moet al goed zoeken naar de toegang en als je erdoor gaat, tussen twee bebouwingen, bekijkt men je maar raar.
Of the various walks through the Silsombos, this walk is probably one of the least interesting and accessible parts of the forest, at least the first part. You have to search well to find the access and if you go through it, between two houses, people look weird at you.
De bramen, distels en netels groeien tot boven je oren, goede bescherming is nodig, lange broek en lange mouwen. Verder in het bos wordt het drassig, zeker na een regenbui. De muggen zoemen en prikken erop los.
The blackberries, thistles and nettles grow above your ears, good protection is needed, long pants and long sleeves. Further in the forest it gets boggy, especially after a rain shower. The mosquitoes buzz and prick.
bosandoorn – hedge nettle
Ik zag er de bosandoorn, de taaie stengels zijn ruwbehaard en vierkantig. De hoogte is 30-120 cm. De bosandoorn groeit op beschaduwde plaatsen in met name bossen en heggen. Bij kneuzing van de plant scheidt deze een onaangename geur af. De bladeren zijn langgesteeld, eirond en gekarteld en gezaagd.
De tweelippige bloem is purperachtig bruin met witte vlekjes en heeft een doorsnede van 1-1,5 cm. De kelk heeft vijf smalle tanden en beschikt over klierhaartjes. Er worden schijnkransen gevormd van zes bloemen samen, die zich openen van juni tot augustus. De vrucht bestaat uit vier nootjes.
Stachys sylvatica, commonly known as hedge woundwort, whitespot, or sometimes as hedge nettle, is a perennialherb growing to 80 cm tall in woodland and unmanaged grassland. In temperate zones of the northern hemisphere it flowers in July and August. The flowers are purple. The leaves, when crushed or bruised, give off an unpleasant fetid smell.
Wie kwam er om het hoekje kijken of er nog iets te eten viel? … De grote bonte specht.
Who came around the corner to see if there was anything to eat? … The great spotted woodpecker.
Jammer genoeg liet hij zich wegjagen door een meesje.
Unfortunately he let himself be chased away by a tit.
In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden is de grote bonte specht een relatief kleine spechtensoort. Een volwassen exemplaar is doorgaans 20 tot 24 centimeter groot en weegt 60 tot 110 gram. De vleugelspanwijdte bedraagt 34 tot 39 centimeter.
Het verenkleed is aan de bovenzijde overwegend zwart en aan de onderzijde wit, met uitzondering van de rode anaalstreek. Enkele ondersoorten hebben ook wat rood op de borst. De vleugels hebben aan de bovenzijde grote, ovaalvormige witte schoudervlekken.
The great spotted woodpecker (Dendrocopos major) is a medium-sized woodpecker with pied black and white plumage and a red patch on the lower belly. Males and young birds also have red markings on the neck or head.
Een bezoekje aan de tuin van mijn dochter en schoonzoon is heel leuk 🙂
A visit to the garden of my daughter and son-in-law is very nice 🙂
pimpelmees – eurasian blue tit
Volwassen pimpelmezen zijn circa 11 tot 12 centimeter groot met een spanwijdte van 17-20 centimeter en een gewicht van ongeveer 12-15 gram, dit is kleiner dan de koolmees. De pimpelmees heeft een kenmerkend blauw ‘petje’, gele borst, smalle, zwarte oogstreep, zwartblauwe kinvlek en blauwachtige vleugels.
The Eurasian blue tit (Cyanistes caeruleus) is a small passerine bird in the tit family, Paridae. It is easily recognisable by its blue and yellow plumage and small size.
koolmees – great tit
Volwassen koolmezen zijn circa 14 centimeter groot, hebben een spanwijdte van 22,5 tot 25,5 centimeter en een gewicht van gemiddeld 17 gram. De koolmees heeft een zwarte kruin, witte wangvlekken, een gele borst en daarop overlangs een zwarte band. Mannetjes zijn te herkennen aan de duidelijk bredere zwarte band, maar ook aan de grotere hoeveelheid zwart tussen de poten en meer glans op de kop.
The great tit is a distinctive bird with a black head and neck, prominent white cheeks, olive upperparts and yellow underparts, with some variation amongst the numerous subspecies. It is predominantly insectivorous in the summer, but will consume a wider range of food items in the winter months, including small hibernating bats.
