We vervolgen het pad en hebben hier en daar een doorkijkje. Er vliegen prachtige grote libellen maar je kan absoluut niet aan het water om ze daar bezig te zien of te fotograferen.
We vinden zelfs een appeltje tegen de dorst…
De herfst op komst…
Wordt vervolgd.
In juni 2020 stelde de stad Leuven de vijvers van Bellefroid (Wilsele) open voor het publiek. Eind vorig jaar kocht de stad het domein van privé-eigenaars.
Het natuurreservaat is 21 hectare groot en telt twee vijvers die een habitat zijn voor watervogels.
Met de opening van de vijvers van Bellefroid wil de stad aantonen hoe mooi de natuur er is en de ecologische waarde van de vijvers, die vroeger als visvijvers dienden, verbeteren.
Er werd een 800 meter wandelpad aangelegd aan een groot deel van de zuidelijke vijver en in de toekomst zal het mogelijk zijn om volledig rond die vijver te wandelen.
Wordt vervolgd.
De snorzweefvlieg zoekt haar heil bij de blauwe knoop.
The marmalade hoverfly visits the devil’s bit.
Km 116 Daknam. Dorpsplein.
‘”Coppe R.I.P.:
Hier leghet Coppe begraven
Die reynaert die vos verbeet”
Amper 1 km van de vorige Reynaertbank staat bij de kerk nog een bank. Met wat fantasie zie je vanop de rustbank de begrafenisstoet voor de kip Coppe voorbijtrekken. Coppe werd begraven onder een linde en een sjieke marmeren grafzerk. Precies dus waar de bank nu staat…Er is iets grappigs aan de versregels op de rustbank. Meestal heb je 2 opeenvolgende verzen, hier springt men van vers 461 naar 463. 461 + 462 lezen als volgt:
“Hier leghet Coppe begraven
Die so wale conste scraven”, wat zoiets betekent als ‘Hier ligt Coppe begraven, hoe schoon scharrelde haar poot’ Dat laatste kan dubbelzinnig worden geïnterpreteerd en wellicht was dat ook de bedoeling: Coppe, de wulpse kip dus. Misschien vond Broeder Aloïs, die de gepaste versregels koos, die regel 462 dus niet zo ‘opvoedend’.
Bron: http://www.trekkings.be/Streek-GR_Waas_en_Reynaertland_reynaertbanken.htm
Onze wandeling, de Daknamse Meersen. We waren nog geen 100 m ver of Antje ontdekte al een terrasje! En wat voor eentje…
Iets verderop hadden de paarden veel aandacht voor ons. Was de eigenaar nieuwsgierig of argwanend maar plots kwam hij aangereden met het excuus dat de paarden nog hooi nodig hadden 🙂
De mooie landelijke gemeente Daknam staat bekend voor haar historische verknochtheid met het verhaal “Van den vos Reynaerde”.
Deze unieke band met Daknam leidde tot twee interactieve kunstwerken: de Troon van Koning Nobel en Reynaert-interactief.
Mijn interesse naar een vos is om er eens eentje te kunnen fotograferen!
Het natuurgebied ligt in de Durmevallei tussen Daknam en Lokeren. Je vindt er vooral vochtige graslanden op een venige bodem, ook wel meersen genoemd. De vele dier- en plantensoorten dankt het gebied aan de natte, venige bodem en het grondwater met lage zuurtegraad, ook wel kwel genoemd, dat aan de oppervlakte komt. Het is een landschap vol afwisseling met rietkragen, bosjes, beken, knotwilgen en struiken. De spoorlijn van Lokeren naar Moerbeke, die in 1876 aangelegd werd, doorkruiste het gebied van noord naar zuid. Op 2 april 1966 spoorde daar de laatste trein. Nu is de oude spoorwegbedding een populair fiets- en wandelpad (mondmasker verplicht – aug. 2020).
Treurwilg, maar treuren deden we niet hoor op ons dagje!
Wie er nog eentje van deze schilder wil bekijken klik dan hier
Het voetbalterrein van de failliet verklaarde club Lokeren (april 2020) lag er verlaten en zielig bij. Hoop dat het natuurgebied geen ruimte moet inboeten voor deze puinhoop.
Nog een natje en een droogje en we namen weeral afscheid.
Uitkijken en plannen van het volgende!
Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
De Bolloheide is een uniek en vrij authentiek relict van het oorspronkelijk groot heidegebied dat zich van Bonheiden tot Aarschot uitstrekte. Geologisch maakt ze nog deel uit van het ‘Land van Keerbergen’, grenzend aan het ‘Het Land van Heist’ (Hazebergen).
De stuifzandrug langs de Dijle en de Demer is grotendeels bebost met grove den en voor het overgrote deel verkaveld tot villawijken. Onbebouwde relicten met de vroegere droge, schrale vegetatie zijn erg schaars en liggen bovendien her en der verspreid.
Elk jaar rond deze tijd ga ik automatisch naar de Bolloheide en elk jaar is er ook een onweertje in de lucht!
Volgend logje meer foto’s over het kleine stukje heide in Vlaams-Brabant.
Every year around this time I automatically go to the Bolloheide and every year there is also a thunderstorm in the sky! Next log more photos about the small patch of heather in Flemish Brabant/Tremelo.
De blauwe knoop bloeit van juli tot september met vier tot zeven millimeter grote blauwe bloemen. Er komen echter ook gele exemplaren voor en soms zelfs geelachtig witte of roodachtige. De bloemhoofdjes zijn bij het begin van de bloei half bolvormig en worden later bolvormig. Het bijzondere omwindsel (buitenkelk) is ruw behaard en heeft vier eironde stekelpuntige tanden. Aan de kelk zitten vijf borstels.
Succisa pratensis (Devil’s bit) is a perennial herb up to 1m tall, growing from a basal rosette of simple or distantly-toothed, lanceolate leaves. Its unlobed leaves distinguish it from Knautia arvensis. The plant may be distinguished from Centaurea scabiosa (greater knapweed) by having its leaves in opposite pairs, not alternate as in knapweed. The bluish to violet (occasionally pink) flowers are borne in tight compound flower heads or capitula. Individual flowers are tetramerous, with a four-lobed epicalyx and calyx and a four-lobed corolla. Male and female flowers are produced on different flower heads (gynodioecious), the female flower heads being smaller. The flowering period in the British Isles is from June until October.
Wat voorafging
Ik stap verder door het natuurgebied ‘Achter Schoonhoven’ te Langdorp bij Aarschot.
Het beheer richt zich op het herstel van open landschap dicht bij de rivier en herstel van houtkanten en bossen dichter bij de valleirand. Natte, bloemrijke graslanden kom je nog weinig tegen in onze streken. Vroeger werd in de zomer het gras gemaaid en het hooi gebruikt als veevoeder in de winter. In de nazomer volgde een tweede maaibeurt of nabegrazing. Heel wat prachtige wilde bloemen groeiden op deze hooilanden. Natuurpunt houdt dit oude hooilandbeheer in stand om die planten terug een kans te geven. De grote verscheidenheid aan planten trekt ook veel dieren aan, vooral vlinders en andere bloemzoekende insecten.
En hadden die twee fietsers even willen vertragen… dan had dit een betere foto geweest
De belangrijkste broedvogel in het gebied is de roodborsttapuit. Blauwborst, kleine karekiet en sprinkhaanzanger broeden er. Ook bijzonder waardevolle planten zoals gevlekte orchis, blauwe knoop en dotterbloem kleuren het landschap.
We vinden er eveneens een rijke vlinderfauna met als topper sleedoornpage. Dit is vermoedelijk ook één van de noordelijkste vindplaatsen van eikelmuis in Vlaanderen. Bunzing, steenmarter, vos, ree, haas en konijn komen hier voor.
De gehakkelde aurelia is in Nederland en België een algemene soort, die bij bosranden, struwelen en in parken en tuinen kan worden waargenomen. Met de dagpauwoog, atalanta, kleine vos en landkaartje is de gehakkelde aurelia een van de “brandnetelsoorten” onder de dagvlinders, waarvan de rupsen vooral op brandnetel te vinden zijn. Het menu van de rups van de gehakkelde aurelia kan echter ook uit andere planten bestaan. De vlinder overwintert als volwassen dier verstopt in boomholtes of tussen afgevallen blad.
Polygonia c-album, the comma, is a food generalist (polyphagous) butterfly species belonging to the family Nymphalidae. The angular notches on the edges of the forewings are characteristic of the genus Polygonia, which is why species in the genus are commonly referred to as anglewing butterflies. Comma butterflies can be identified by their prominent orange and dark brown/black dorsal wings.
