Tag: flora
een bij op de heide – a bee on the heather bush (2 foto’s)
Bloem zwartwit – flower black and white
Nog een rondje Mispeldonk – another round of mispeldonk 2/2 (12 foto’s)
Het werd tijd om even te rusten en een slokje water te drinken.
Na de rustpauze stapte ik verder en dat vliegtuig dat maar boven mijn hoofd bleef rondvliegen en altijd maar terugkwam wou ik toch eens nader bekijken. Wat deed de Belgische luchtmacht daar? Foto’s nemen? Nu ik heb er eens eentje van hen genomen en ze zijn niet meer teruggekomen.
En dan laat ik de natuur maar weer voor zich spreken, tonderzwam, kortmossen en geknakte reuzen.
Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
rondje Mispeldonk – round of mispeldonk 1/2 (16 foto’s)
Dinsdag 10 september zag het vooruitzicht van het weer er goed uit 20°.
In het weekend veel binnen geweest bij de lange mannen (basketbal) en heel lang TV gekeken want mijn favoriet in het tennis, die nog overblijft na Clijsters en Henin, Rafa Nadal speelde de finale van de US Open. Dat begon om 10 uur ’s avonds maar dat eindigde pas na een 5 uur durende wedstrijd. De maandag even doorgeslapen dus. Mijn kleindochter was er ook niet 🙂 gelukkig!
Ik had nog wel zin in een rondje natuur op de mispeldonk. Het gebied is groter dan andere natuurgebieden en ik hap dat niet in één keer. Heb een heel nieuw stuk verkend maar er blijft nog te verkennen terrein over. Trouwens in de zomer met al de bloemen in bloei moet het weer een ander uitzicht geven, nu waren ze al ver uitgebloeid en de beheerders waren al takken van de bomen aan het kappen.
Natuurlijk liep ik met kaart in de hand de verkeerde richting uit. Dan heb ik er de GPS van mijn gsm maar bijgenomen. Nochtans was er een wegwijzer 🙂
Verkeerd gelopen zat ik op het binnendomein van een groep assistentiewoningen. Die mensen zaten daar mooi in het groen maar zagen ook maar af en toe een kat voorbij komen, dus ze waren blij dat ik er langs liep, iets nieuw om over te praten. Ik werd wel welkom geheten door de geitjes.
Dan uiteindelijk toch de goede richting gevonden en binnen in het domein. Ik laat jullie genieten van de foto’s die spreken voor het domein. Aanklikken om te vergroten – double click a picture to enlarge.
wordt vervolgd
een sprinkhaan – a grasshopper
een mooie bloem – a beautiful flower (4)
Wandeltocht Kapellekes – a walk along chapels 2/2 (14 photos)
Bij de uitgang van het Kastanjebos stond het Kapelleke van het Heilig Trezeke (Heilige Theresia van Lisieux).
Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Dit kapelletje werd in 1930 opgebouwd. Dokter Sluyts en zijn echtgenote gaven in dat jaar aan de kerkfabriek van de Sint-Martinuskerk van Rijmenam de toelating om op enkele luttele vierkante meter van hun eigendom ‘gebouwen op te richten’. Zijzelf woonden in een riante villa op dit domein. Het was uiteindelijk Josephine Portael, echtgenote van meester Karel Alewaters, die dit kapelletje liet bouwen uit dankbaarheid omdat ze gespaard bleef van een heelkundige ingreep. (Wat een geluk ik moet dus geen kapelletje laten bouwen 🙂 )
Verjaardag 15 oktober: Sint-Trezeke plukt het laatste bezeke.
Hop we gaan verder… Ik fotografeer vanop de straat wat zonnebloemen die in een tuin staan
en de alerte bewoners komen op me af om te vragen wat ik aan het doen ben. Foto’s nemen mevrouw van de zonnebloemen. Ah. Nog een vraag waar ik woon en waarom ik dat niet in mijn dorp doe. Wat variatie mevrouw. Begrip. En dan doet ze een heel verhaal over huurders… ik bespaar het jullie.
Aan het einde van de straat staat het kapelleke aan de school.
Dit kapelletje met het wellicht nog oorspronkelijke Lieve-Vrouwenbeeld zou opgericht zijn in de jaren twintig, dertig van vorige eeuw door juffrouw Maria Roofthooft wiens ouderlijk huis hier vlakbij stond. Zij was een erg godvruchtige vrouw en verpleegster van beroep. Ze heeft onderpastoor Steens tijdens de Eerste Wereldoorlog tot bij zijn vroegtijdige dood in 1916 verzorgd. Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw, is hetzelfde als het oorspronkelijke, maar nu verdwenen beeld aan de school van de Mart.
Rond het dorpsplein aangekomen kan je niet naast de purperen bloemen kijken.
Nog foto’s genomen van de Sint-Martinuskerk maar daar maak ik een apart logje van.
Verder op zoek naar het volgende kapelletje. Mijn oog viel eerst op enkele verlaten zwaluwnesten, denk ik toch. Ze waren nog genummerd ook.
En weer was ik dat kapelletje voorbij maar gelukkig was het aan hetzelfde huis boven de voordeur.
Deze niskapel werd gemetst in de periode dat de Belgium Mariae kapelletjes overal aan de muur verschenen.
Nog één kapelletje te vinden, ik nader het einde van de wandeling. Mijn bovenbenen voelen het maar we doen de wandeling uit. Bloeiende bloemen en een kruidentuintje trekken mijn aandacht.
En daar verrijst de Sint-Eloy kapel.
Kapel gelegen in een omhaagd perkje, op de hoek van de Amerstraat. In 1986 heropgebouwde, bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond onder licht geknikt zadeldak (nok loodrecht op de straat, leien), ter vervanging van de gecementeerde, gelijkaardige kapel van 1826. Bij de aanleg van een nieuwe brug over de Dijle, moest de kapel immers verplaatst worden. Spitsboogdeur van glas en ijzer in zandstenen omlijsting met imposten.
Interieur met bepleisterd tongewelf en gerecupereerd altaar van gemarmerd hout met gepolychromeerd houten beeld van Sint-Eloy (1826); rechts gedenksteen verwijzend naar 600 jaar Sint-Eloysverering op deze plaats; in de 16de eeuw stond hier in de nabijheid reeds een kapel, volgens O. Vandeputte van 1370, die tijdens de Slag bij Rijmenam in 1578 vernield werd.
Nu terug naar het heemmuseum ’t Smiske en geen café of terras dat open is. Gelukkig heb ik nog een boterhammetje met belegen kaas bij en een flesje water.
Aja ik werd bijna van het voetpad gereden door een bende wielerterroristen op zoek naar een café, ze vonden er ook geen en dropen af.
Mijn training van vandaag zit erop, naar huis dus.
Einde – Bron: erfgoed
PS: de volgende keer dat er een vrijmetselarij route (2017) is in Leuven, stap ik die af. Kwestie van evenwicht.
Wandeltocht Kapellekes – a walk along chapels 1/2 (17 photos)
Vrijdag 6 september, het KMI voorspelde 19 à 20 ° en pas bewolking in de late namiddag. Tijd dus voor een klein uitstapje. De “wandeltocht kapellekes” te Rijmenam.
Het vertrekpunt was het heemmuseum ’t Smiske. Het museum, ondergebracht in een oude hoeve, zet je een stap terug in de tijd. De blokmakerij draait opnieuw en uit de oven komt de geur van versgebakken brood. Zoetekauwen zullen ongetwijfeld moeilijk weerstaan aan de ‘neuzekes’ en ‘kloefkes’ in de authentieke snoepwinkel.
Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Een tiental meter verder liep ik de Karel Jonckheere tuin binnen. Dichter Karel Jonckheere heeft in Rijmenam een standbeeld en een eigen pleintje gekregen in de buurt waar hij woonde. Geboren in Oostende 1906 en overleden in Rijmenam 1993.
WOORDEN MOGEN ALLEEN DIENEN OM DE STILTE TE VERBETEREN
Aan het einde van de tuin zag ik mijn eerste kapelletje: Sint-Janskapel.
Ook al is de kapel onder deze naam bekend, toch is ze niet toegewijd aan Sint-Jan. Het is wel degelijk een Lievevrouw kapel, maar ze staat op de Sint-Janshei. Oorspronkelijk hing er op de Sint-Janshei een Lieve-Vrouwenbeeld aan een boom. Toen in 1832 het oude kasteel van Hollaken werd afgebroken, heeft men de huidige kapel gebouwd. Twee marmeren zuilen van de galerij van het kasteel dienden als versiering aan de voorzijde. De beuken kwamen er in 1840. In de kapel bevindt zich een beeld van Onze-Lieve-Vrouw-met-de-Glimlach dat door pastoor Roosbroeckx (1947-1969) werd aangekocht. In 1981 werd de kapel gerestaureerd door de gemeente en werden de twee oude kolommen vervangen door twee nieuwe in Franse zandsteen.
Er was een uitnodiging om op een bankje te gaan zitten
hier zit je goed
maar zeg nu zelf, vind jij dat goed?
Ik vertrok op zoek naar mijn volgende kapelletje. Ik had niet verwacht dat het zo klein was, dus maar even terugkeren op mijn stappen en dan eindelijk onder het dak van een huis zag ik het hangen. Door dat heen en weer geloop ben ik de informatie vergeten te noteren 🙂 van dit O.L.Vrouw kapelleke.
Op de weg naar mijn volgend kapelletje zag ik een mooi gebouw. Na even opzoeken op internet vond ik dat het Woonzorgcentrum Zonneweelde is. Vermoedelijk is dit het oorspronkelijk gedeelte want het centrum is enorm uitgebreid.
Ik vervolgde mijn weg en het te volgen padje liep door het Kastanjebos… Het Kastanjebos (domein Sluyts) werd in juni 2019 heropend als kinderspeeltuin, skating, beleving en een looppiste van 400 m (nadat het tijdelijk als parking werd gebruikt). Ik zag héél veel eiken en een paar kastanjebomen… Wat er tegenwoordig een bos genoemd wordt. Ooit een bos geweest en de verkaveling toegeslagen?
Onderweg kwam ik ook nog wel wat natuur tegen.
Wordt vervolgd – Bron: erfgoed
nature reserve-natuurreservaat Kruisheide (24 photos)
Gisterenavond na een redelijk lange wandeling voor mij, later meer erover, was ik verstand op nul naar het TV programma ‘Château Meiland‘ aan het kijken. Een Nederlandse familie die een vervallen kasteel kocht in Frankrijk, het opknapt en een B&B erin gaat openen. Martien, kasteeleigenaar, Erica, eigenares, getrouwd maar geen relatie met mekaar, denk dat hun gevoelens elders liggen, maar allemaal OK voor mij en hun dochter, kleindochter en twee honden. In de aflevering van gisteren, die ik opneem en bekijk wanneer ik zin heb, gingen ze nog maar eens iets verhuizen nl een heel grote tafel. Dat ding dragen lukt helemaal niet en dus zegt Martien, neem even dat hondje. Denk ik gaat hij nu die tafel op de rug van die hond zetten en zo de tafel verhuizen??? Komt zijn dochter terug met een transportplank met vier wieltjes eronder! Lag ik even slap van het lachen! Ik zag die tafel al op de rug van de hond en van die betekenis van hondje had ik nog nooit gehoord. Ja ben wel al een paar keer verhuisd maar nooit met hondjes 🙂 . Vraag mij af of wij dat woord ook in BE gebruiken?
Een hondje of dolly is een binnen de transportwereld veel gebruikte plank met daaronder vier kleine zwenkwieltjes voor het verplaatsen van zware, grote zaken. Vooral bij het verhuizen (van meubilair en witgoed) komt een hondje van pas.
Als ik stress had was die in elk geval weg hoor! Terug naar de wandeling van 2 september.
Ik had gezien dat er naast de Bolloheide en het Pommelsven nog een heidegebiedje in de buurt lag namelijk de Kruisheide. En nu die in bloei stond wilde ik graag een kijkje nemen.
Een ongebreidelde verkavelingsdrang heeft Keerbergen omgevormd van een Voor-Kempens heidegebied tot een slaapzone voor Brussel. Gelukkig is de Kruisheide als natuurgebied daarvan gevrijwaard. De Kruisheide wordt bewaard als een zanderig heidegebied zoals dit minder dan 100 jaar geleden in Keerbergen nog voorkwam.
***
The Kruisheide is a nature reserve in the Belgian municipality of Keerbergen. The 5 ha area is owned by the municipality of Keerbergen and is managed by Natuurpunt. Together with the Pommelsven, the area is one of the last remnants of the Voor-Kempen heathland that used to extend to the municipalities of Tremelo, Keerbergen, Rijmenam and Bonheiden.
Kruisheide bestaat voornamelijk uit heide en een deel bos. Het is een restant van de ‘Keerberghen Heyde’, een schakel in achttiende-eeuwse heidegordel die zich uitstrekte van Bonheiden tot Baal. Op de voedselarme zandgrond ontstond spontaan eiken-berkenbos. Ontginning voor veeteelt leidde tot uitgestrekte heidegebieden. Deze gebieden kwamen de jongste eeuwen onder druk door de toenemende verstedelijking. Vandaag resten ons slechts enkele relicten.
De vegetatie bestaat hoofdzakelijk uit struikhei en bijbehorende korstmossen, buntgras, zandblauwtje, schapenzuring en brem. In het bos vind je grove den en ook zomereik, sporkehout en lijsterbes. Deze soorten komen ook solitair voor op het heidegedeelte. De veldkrekel, hét icoon van Kruisheide, concerteert van mei tot juli. Tientallen soorten solitaire bijen en solitaire wespen leven hier. Typisch zijn heizijdebij, heidezandbij en tal van graafwespen.
mossen
lijsterbes
eikels
eikels
Dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Bron: natuurpunt
