Van de verschillende wandelingen door het Silsombos is deze wandeling vermoedelijk één van de minst interessante en toegankelijke stukken van het bos, althans het eerste gedeelte. Je moet al goed zoeken naar de toegang en als je erdoor gaat, tussen twee bebouwingen, bekijkt men je maar raar.
Of the various walks through the Silsombos, this walk is probably one of the least interesting and accessible parts of the forest, at least the first part. You have to search well to find the access and if you go through it, between two houses, people look weird at you.
De bramen, distels en netels groeien tot boven je oren, goede bescherming is nodig, lange broek en lange mouwen. Verder in het bos wordt het drassig, zeker na een regenbui. De muggen zoemen en prikken erop los.
The blackberries, thistles and nettles grow above your ears, good protection is needed, long pants and long sleeves. Further in the forest it gets boggy, especially after a rain shower. The mosquitoes buzz and prick.
Ik zag er de bosandoorn, de taaie stengels zijn ruwbehaard en vierkantig. De hoogte is 30-120 cm. De bosandoorn groeit op beschaduwde plaatsen in met name bossen en heggen. Bij kneuzing van de plant scheidt deze een onaangename geur af. De bladeren zijn langgesteeld, eirond en gekarteld en gezaagd.
De tweelippige bloem is purperachtig bruin met witte vlekjes en heeft een doorsnede van 1-1,5 cm. De kelk heeft vijf smalle tanden en beschikt over klierhaartjes. Er worden schijnkransen gevormd van zes bloemen samen, die zich openen van juni tot augustus. De vrucht bestaat uit vier nootjes.
Stachys sylvatica, commonly known as hedge woundwort, whitespot, or sometimes as hedge nettle, is a perennialherb growing to 80 cm tall in woodland and unmanaged grassland. In temperate zones of the northern hemisphere it flowers in July and August. The flowers are purple. The leaves, when crushed or bruised, give off an unpleasant fetid smell.
Wordt vervolgd – to be continued
zaterdag 13 juni
