We vervolgen het pad en hebben hier en daar een doorkijkje. Er vliegen prachtige grote libellen maar je kan absoluut niet aan het water om ze daar bezig te zien of te fotograferen.
We vinden zelfs een appeltje tegen de dorst…
De herfst op komst…
Wordt vervolgd.
In juni 2020 stelde de stad Leuven de vijvers van Bellefroid (Wilsele) open voor het publiek. Eind vorig jaar kocht de stad het domein van privé-eigenaars.
Het natuurreservaat is 21 hectare groot en telt twee vijvers die een habitat zijn voor watervogels.
Met de opening van de vijvers van Bellefroid wil de stad aantonen hoe mooi de natuur er is en de ecologische waarde van de vijvers, die vroeger als visvijvers dienden, verbeteren.
Er werd een 800 meter wandelpad aangelegd aan een groot deel van de zuidelijke vijver en in de toekomst zal het mogelijk zijn om volledig rond die vijver te wandelen.
Wordt vervolgd.
Geen andere tekst want ik was in Dromenland.
No other text, I was in Dreamland.
Ik werp nog een blik op de gracht en het pad is vrij!
De nijlganzen hebben het hazenpad gekozen!
Tussen de koeien wandelen, ja ja soms ben ik blij dat ze blijven liggen.
Ik ben bij het einde van deze wandeling aangekomen. Terug naar huis en wachten op de hittegolf.
dubbele klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Maandag 22 juni
schorpioenvlieg – scorpionfly / kropaar – orchard grass or catt grass
Wie kwam er om het hoekje kijken of er nog iets te eten viel? … De grote bonte specht.
Who came around the corner to see if there was anything to eat? … The great spotted woodpecker.
Jammer genoeg liet hij zich wegjagen door een meesje.
Unfortunately he let himself be chased away by a tit.
In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden is de grote bonte specht een relatief kleine spechtensoort. Een volwassen exemplaar is doorgaans 20 tot 24 centimeter groot en weegt 60 tot 110 gram. De vleugelspanwijdte bedraagt 34 tot 39 centimeter.
Het verenkleed is aan de bovenzijde overwegend zwart en aan de onderzijde wit, met uitzondering van de rode anaalstreek. Enkele ondersoorten hebben ook wat rood op de borst. De vleugels hebben aan de bovenzijde grote, ovaalvormige witte schoudervlekken.
The great spotted woodpecker (Dendrocopos major) is a medium-sized woodpecker with pied black and white plumage and a red patch on the lower belly. Males and young birds also have red markings on the neck or head.
Een bezoekje aan de tuin van mijn dochter en schoonzoon is heel leuk 🙂
A visit to the garden of my daughter and son-in-law is very nice 🙂
Volwassen pimpelmezen zijn circa 11 tot 12 centimeter groot met een spanwijdte van 17-20 centimeter en een gewicht van ongeveer 12-15 gram, dit is kleiner dan de koolmees. De pimpelmees heeft een kenmerkend blauw ‘petje’, gele borst, smalle, zwarte oogstreep, zwartblauwe kinvlek en blauwachtige vleugels.
The Eurasian blue tit (Cyanistes caeruleus) is a small passerine bird in the tit family, Paridae. It is easily recognisable by its blue and yellow plumage and small size.
Volwassen koolmezen zijn circa 14 centimeter groot, hebben een spanwijdte van 22,5 tot 25,5 centimeter en een gewicht van gemiddeld 17 gram. De koolmees heeft een zwarte kruin, witte wangvlekken, een gele borst en daarop overlangs een zwarte band. Mannetjes zijn te herkennen aan de duidelijk bredere zwarte band, maar ook aan de grotere hoeveelheid zwart tussen de poten en meer glans op de kop.
The great tit is a distinctive bird with a black head and neck, prominent white cheeks, olive upperparts and yellow underparts, with some variation amongst the numerous subspecies. It is predominantly insectivorous in the summer, but will consume a wider range of food items in the winter months, including small hibernating bats.
“Probeer het zelf ook eens: trek met één
woord in je hoofd de natuur in – liefde
bijvoorbeeld. Je zal voelen dat wandelen
je helpt om je erin te verdiepen. Dat de
natuur erin slaagt om in alle complexiteit
klaarheid te scheppen. Dat ze je inzichten
en inspiratie geeft.”
@Joost Callens
“Try it yourself: go into nature with one word in your head – love, for example. You will feel that walking helps you delve into it. That nature succeeds in creating clarity in all complexity. That she gives you insights and inspiration. ”
Een combinatie van factoren leidde er dan toch toe dat ik de plaats van de reigersnesten zou te zien krijgen. Op het eerste gezicht waren de reigers gaan vliegen… een kleine teleurstelling.
Maar toen ik verder inzoomde op de foto zag ik er dan toch eentje op zijn nest zitten. De foto is dan ook zwaar gecropt, de reigers zitten hoog in de bomen. (600 mm lens)
Pinksterzondag, had helemaal niet de intentie om te gaan wandelen. Een rustig dagje om het lichaam even te laten bekomen. Maar de lokroep van het mooie weer en de natuur werden te groot en om 12 uur vertrok ik dan toch richting het Torfbroek.
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
Voor ik aan de wandeling start ga ik eerst een kijkje nemen bij de centrale vijver. Een gedeelte van de wandelwegen rond de vijver is afgesloten omdat het broedseizoen is. Enkel toegankelijk tussen oktober en maart.
Niettegenstaande het beperkt vliegtuigverkeer op Zaventem, vlogen er in die twee uren dat ik in het natuurgebied was toch een 10-tal recht boven mijn hoofd.
Het Torfbroek is een natuurgebied nabij Kampenhout-Berg in de provincie Vlaams-Brabant. Het wordt voornamelijk gekenmerkt door zijn grote centrale vijver en zijn merkwaardige geschiedenis als cultuurlandschap. Het gebied is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied ‘Valleigebied tussen Melsbroek, Kampenhout, Kortenberg en Veltem
De gemeentelijke overheid verkocht in 1928 dit natuurgebied aan een bouwmaatschappij voor de aanleg van een villawijk. Er volgden 50 jaar van aftakeling. Uiteindelijk kwam het onbebouwde deel in 1977 in beheer van Natuurpunt. Met man en macht worden de dichtgegroeide hooilanden en moerassen weer opengemaakt en open gehouden. Hoewel bepaalde littekens onuitwisbaar zijn, is het herstel opzienbarend.
In het natuurgebied is aan alles en iedereen gedacht.
Aan het einde van het hooiland moest ik even over een boerenslag (een aarden weg) wandelen naast het veld. De boer had mooie lijnen in zijn veld getrokken.
dubbel klik op een foto om te vergroten – double click on a picture to enlarge
In de bermen bloeiden de klaprozen…
Terug de hooilanden in en het hekje door waar
de kersen aan de bomen hingen, helaas nog niet rijp voor de pluk.
En dit was dus het grote dilemma van die dag… In een volgend logje…
