fotografie: Joke Devliegher
It’s the colour of apples
The colour of cherry
The flush of embarrassment
The blush in raspberry.
This cardinal colour
The colour of clay
Is the deep hue of sunsets
At the end of the day
It’s the colour of poetry
The scarlet of prose
The pot-pourri of passion
The love in the rose.
Ze hangen er de rode bessen
in volle tressen
De vogels komen pikken
om goed te kunnen aandikken
Het beheer is gericht op het herstel en het ontwikkelen van een afwisselend landschap van inheems loofbos, heide, schraal grasland en ruigte. Het grootste deel van de bossen zal onderworpen worden aan een periodiek kapbeheer. Tegelijkertijd worden er Noorse fjordenpaarden ingezet om ook op langere termijn heide en grasland binnen het boslandschap te handhaven.
De paarden en de runderen heb ik helaas niet ontmoet. Ze moeten er wel geweest zijn te zien aan het aantal vlaaien die ik moest ontwijken -:)
De noord- en zuidflank verschillen van nature vrij sterk. De droge schrale zuidhelling wordt gedomineerd door struikheide en pijpenstro. De koelere noordflank wordt gedomineerd door blauwe bosbes. De holle wegen rondom het reservaat bieden een afwisseling van schaduwrijke bosachtige begroeiingen en zonbeschenen ruigtes.
Deze dacht nog even dat hij zich moest laten horen. Maar toen hij mij had leren kennen van mijn hondigste kant, besefte hij dat blaffen geen zin had.
Het was nog een rondje spurten om voor het donker het bos uit te zijn!
Ik had mij voorbereid dat ik ging wandelen op de Beninksberg. Als ik dan plaatjes tegenkom die mij vertellen dat ik het benniksbergwandelpad moet volgen, dan vraag ik mij af wat er aan de hand is.
‘s Avonds thuis gekomen heb ik een e-mailtje verstuurd naar de verantwoordelijken. En zo waar ja ik heb een antwoord ontvangen:
Geachte,
De naam van de heuvel is in de loop van de voorbije eeuwen onderhevig geweest aan lichte variaties in schrijfwijze.
Bij de oprichting van het natuurreservaat begin de jaren 90, kozen we voor Beninksberg, omdat we uit opeenvolgende historische kaarten meenden te kunnen afleiden dat de eerste lettergreep van de naam van deze heuvel historisch gezien eerder een lange e was dan een korte.
Waarop de mensen die de Benniksbergwandeling uitwerkten zich baseerden, is mij niet bekend. Wel is het zo dat de iets oostelijker gelegen ‘Benneberg’ op sommige historische kaarten ook met Benniksberg aangeduid werd en dat ik de indruk had dat voor die heuvel de korte e frequenter voorkwam dan de lange e.
Misschien moeten plaatselijke historici eens hun licht laten schijnen over deze kwestie?
(naam persoon)
Regiobeheerder Hageland
Hoeveel wijzer ben ik nu geworden?
Boven volgen we linksaf de Hellegatstraat die dwars over de heuvelkam loopt.
Na 200 meter slaan we linksaf de toegangsweg tot het eigenlijk reservaat in. Vooraleer linksaf te slaan, maak ik nog een praatje met een ouder echtpaar. Ze vegen de bladeren op de bosweg samen, alle dagen een beetje, om hun bieten te bedekken tegen de winterkou. Ik verneem dat ze 85 jaar oud zijn. Wat een kranige mensen.
Langs de toegangsweg houden we onze ogen open en weldra kunnen we via het hekje het natuurreservaat binnen.
Wordt vervolgd
De Beninksberg vormt één van de meest uitgesproken voorbeelden van de voor het Hageland typische Diestiaanheuvels (getuigenheuvel). Hij steekt meer dan 50 meter boven de omgeving uit en biedt zo prachtige panorama’s over de aangrenzende Wingevallei. Het domein werd in 1991 aangekocht door de Vlaamse overheid en heeft momenteel een oppervlakte van 47ha. Met de inrichting en het beheer van dit reservaat wenst afdeling Natuur de typische natuurwaarden van de voor deze streek karakteristieke Diestiaanheuvels te herstellen en definitief te beschermen.
Nu hebben we het bos bereikt en rechts via de diepe holle weg gaan we langs een wijngaard naar het natuurreservaat.
De Beninksbergwandeling zou volgens officiële instanties 4 km bedragen maar volgens de GPS is het 6.1 km en dat lijkt me plausibeler toch vanaf de parking waar je start. De wandeling gaat door in Wezemaal, een deelgemeente van Rotselaar.
En dan gaan we van start op weg naar de berg voor onze beklimming. De toegangsweg stijgt al lichtjes zodat de totale hoogte niet in één keer moet overbrugd worden. Het is een schitterende zonnige dag en we hebben er zin in.
De eikels liggen op de grond of zijn weggebracht door de dieren naar hun winterverblijfplaats.
Eikels zijn belangrijk voedsel voor dieren, zoals muizen, eekhoorns, sommige eenden en andere vogels die in de buurt van eiken leven.
Eikels kunnen echter ook giftig zijn voor dieren, bijvoorbeeld voor paarden.
Wordt vervolgd.
