click a photo to enlarge – klik op de foto om te vergroten
in het bos
schrokken we
van een groene bewoner
een groene kikker
zo groen als gras
van het verschieten
weten we niet waar hij
gebleven was
@Van Hees Annie
van het doorzichtige water
zwemmen ze achter elkaar aan
zachtjes geluid makend
achter elkaar aan zwemmend
zich warmen aan het oppervlak
weg schietend tussen het jonge riet
dansen ze hun dansje
van een welkome lente
en een vervlogen winter
– viking-queen –
De poelgeest waart rond waar
de kikkers kwaken, de libellen
net niet het water raken,
Tientallen muggen een plaag
plachten te zijn; voor het
drijvend fauna dat deel uitmaakt
van een fantastisch voorjaars festijn.
Tussen de rietkragen krioelt het leven
op heiïge dagen. Boven- en benedenwaarts
de poel blijft de natuur immer verbazen;
over dat met waterlelies overdekte voorjaars
paradijs; dat kwakend, zoemend en kringelend
zijn eigen weg gaat en iets van de ziel van
de poelgeest verstaat.
Schrijver: Willem B. Tijssen
Mm mm went the little green frog one day
Mm mm went the little green frog
Mm mm went the little green frog one day
And the little green frog went mm mm ah!
But we know frogs go whoosh lardy dardy da
Whoosh lardy dardy da, whoosh lardy dardy da
We know frogs go whoosh lardy dardy da,
They don’t go mm mm ah!
@internet
Rond kikkers bestaat een oude mythologie. In Noord- en Zuid-Amerika brengen delen van de bevolking de kikker in verband met regen en de beheersing van het weer. Zijn gekwaak zou regen opwekken.